I. ສະຫຼຸບສັງລວມການຕິດຕາມຊຸກຍູ້ຂະບວນວການຝຶກ-ສົ່ງເສີມຊາວກະສິກອນ.
1. ຈຸດປະສົງ
-
ເພື່ອໃຫ້ຄູຝຶກ ແຕ່ລະລະດັບ
ເຫັນໄດ້ຄວາມໜາຍຄວາມສຳຄັນຂອງການຊຸກຍູ້ຂະບວນການຝຶກທີ່ມີຕໍ່ກຸ່ມເປົ້າໜາຍ ແລະ
ຕົນເອງພ້ອມທີມງານ.
-
ຮູບອົງປະກອບ ແລະໜ້າວຽກຂອງການຕິດຕາມຊຸກຍູ້ພ້ອມທັງວິທີການປະຕິບັດແຕ່ລະຂັ້ນຕອນ
ໄດ້ຢ່າງເໜາະສົມ.
-
ຮູ້ໄດ້ບັນດາປະເພດຂໍ້ມູນທີ່ສຳຄັນຕ້ອງໄດ້ມີການບັນທຶກຈົດຈຳ ແລະ
ນຳມາວິເຄາະເພື່ອເຫັນໄດ້ຈຸດດີ,ຈຸດອ່ອນ,ຂໍ້ຄົງຄ້າງ ໃນການປະຕິບັດຂະບວນການຝຶກອົບຮົມ
ຂອງພະນັກງານສົ່ງເສີມ.
2. ຄວາມໜາຍຄວາມສຳຄັນ
ການຕິດຕາມຊຸກຍູ້ຂະບວນການຝຶກ-ສົ່ງເສີມຊາວກະສິກອນເປັນວິທີການໜຶ່ງທີມີຄວາມສຳຄັນຈະຂາດບໍ່ໄດ້ເພື່ອເປັນການຕິດຕາມສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າລົງມືເຮັດເພື່ອຕິດຕາມຄວາມກ້າວໜ້າຂອງວຽກງານ
ແລະ ບໍ່ສຳເລັດໃນການປະຕິບັດວຽກງານ ເພື່ອຈະມີການແກ້ໄຂ ຈຸດທີ່ເປັນບັນຫາໄດ້
ຖ້າວຽກດຳເນີນໄປດ້ວຍດີ ເຮົາຈະຕ້ອງຊ່ວຍສົ່ງເສີມ ເພື່ອໃຫ້ວຽກມີການດຳເນີນໄປດ້ວຍດີ.
3. ອົງປະກອບຂອງການຕິດຕາມຊູກຍູ້
ການຊູກຍູ້ຕິດຕາມທີ່ກໍ່ໃຫ້ເກິດປະສິດທີ່ພາບໄດ້ນັ້ນ.ຜູ້ທໍາການຕິດຕາມຄວນກໍາໄດ້ສ່ວນປະກອບຕ່າງໆຂອງວຽກງານດັ່ງກ່າວ.
-
ຈຸດປະສົງຂາດໜາຍຂອງການຕິດຕາມຊູກຍູ້ ຂະບວນການຝືກມີຢ່າງໃດ
-
ໜ້າທີ່ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງກຸ່ມເປົ້າໜາຍໄດ້ຮັບເພື່ອສິບຕໍ່ປະຕິບັດຫຼັງຝືກແລ້ວມີອັນໃດແດ່
-
ພຶດຕິກໍາ ( KAS ) ເພື່ອສະແດງອອກໃນການປະຕິບັດວຽກງານກຸ່ມເປົ້າໜາຍ
-
ການສະໜັບສະໜູນທີ່ກຸ່ມເປົ້າໜາຍ ໄດ້ຮັບຈາກອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ.
-
ການກໍານົດຈຸດປະສົງຄາດໜາຍຂອງການຕິດຕາມຊູກຍູ້ ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບບຸກຄົນອິກຝ່າຍນື່ງຄື: (ຜູ້ຕິດຕາມ )
ເພື່ອໃຫ້ເກິດການປະບັດບົດບາດໜ້າທີທີ່ໄດ້ຮັບມອບໜາຍມີປະສິດທີພາບຂື້ນເປັນກ້າວໆ.
-
ຢ່າງໃດກໍ່ດີການທີ່ຜູ້ຖືກຕິດຕາມປະຕິບັດໜ້າທີ່ໄດ້ຢ່າງມີຄວາມໜັ້ນໃຈກໍຕໍ່ເມືອເຂົາເຈົ້າໄດ້ມີໂອກາດ,ມີການຊີ້ນໍາຢ່າງໃກ້ຊິດມີເງື່ອນໄຂສະດວກທີ່ຈໍາເປັນ
ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ມີຄວາມກ່ຽວພັນກັບອີກກຸ່ມຄົນຝ່າຍໜື່ງທີ່ເປັນຜູ້ບໍລິຫານ ແລະ
ບຸກຄົນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນອົງການຈັດຕັ້ງຕົ້ນສັງກັດ.
ຜູ້ຕິດຕາມ/ວິທະຍາກອນ
ໜ້າທີ່ຄວາມຮັບຜິີດຊອບ ພຶດຕິກຳສະແດງອອກຕົວຈິງ
ການສະໜັບສະໜູນຕ່າງໆ
Ø ແຜນວາດຄວາມສໍາພັນຂອງອົງປະກອບຕິດຕາມຊູກຍູ້
ຂະບວນການຝືກອົບຮົມ ( ຮູບ 2 )
1.
ຈາກແຜນວາດສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ເຮັດໜ້າທີ່ຕິດຕາມຕ້ອງໄດ້ເຂົ້າໃຈຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າເປົ້າໜາຍສຸດທ້າຍຂອງການຕິດຕາມດເຮັດໃຫ້ກຸ່ມເປົ້າໜາຍມີຄວາມຮູ້ຄວາມສໍານີສໍານານ
ແລະ ທັດສະນະຄະຕິໃນວຍກງານດີຂື້ນ.
2.
ປະສິດທີ່ພາບໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຕ່າງໆນັ້ນຕ້ອງສະແດງອອກໃນພຶດຕິກໍາຕົວຈິງຂອງຜູ້ຖືກຕິດຕາມເຊັ່ນ:
-
ການກໍານົດແຜນການຂອງຜູ້ກ່ຽວ ຫຼື ຂອງທິມງານ
-
ການຈັດແບ່ງໜ້າທີ່ໃນທິມງານເພື່ອປະຕິບັດຂະບວນການຝືກ ຫຼື ໜ້າວຽກອື່ນໆ.
-
ການຈັດຕັ້ງໜ້າທີ່ໃນທິມງານເພື່ອປະຕິບັດຂະບວນການຝືກຂອງແຕ່ລະຄົນໃນທິມງານ ແລະ
ໃນແຕ່ລະຫົວຂໍ້ບົດຝືກການປະສານງານ
-
ການຈັດຕັ້ງການຝືກທົ່ວໄປຂອງທິມງານ ຫຼື ໜ້າວຽກຂອງແຕ່ລະຄົນ.
3.
ອິກຢ່າງຜູ້ເຮັດໜ້າທີ່ຕິດຕາມຊູກຍູ້ຕ້ອງເບິ່ງເລີກເຂົ້າໄປໃຫ້ເຫັນການສະໜັບສະໜູນເງື່ອນໄຂຕ່າງໆເພື່ອກໍ່ໃຫ້ເກິດການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງກຸ່ມເປົ້າໜາຍແນ່ໃສ່ຕິລາຄາໄດ້ຄວາມອາດສາມາດຂອງພະນັກງານປະຊາຊົນທີປະຕິບັດໜ້າທີຜົນງານທີ່ອອກມາບັນຫາທີ່ເກິດຂື້ນເມື່ອທຽບກັບເງື່ອນໄຂໄດ້ຮັບ.
3.1 ກິດຈະກໍາ
ເພຶອເກັບກໍາສະພາບໄດ້ ແລະ
ສາມາດຕີລາຄາຜົນການນໍາເອົາຄວາມຮູ້
ຄວາມສາມາດຂອງສໍາມະນາກອນໄປໃຊ້ເຂົ້າໃນວຽກງານຕົວຈິງການຕິດຕາມຊູກຍູ້ປະກອບມີກິດຈະກໍາທີ່ສໍາຄັນຕ້ອງໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມີຄື:
-
ກະກຽມ ແລະ ຈັດຕັ້ງທິມງານຕິດຕາມ
-
ການກໍານົດຈຸດປະສົງຄາດໜາຍຮ່ວມກັນ
-
ວາງແຜນລົງຕິດຕາມ ແລະ ກໍານົດງົບປະມານ
-
ກະກຽມເອກະສານແນະນໍາ ແລະ ບັນດາເຄື່ອງມື ເພຶ່ອເກັບກໍາຂໍ້ມູນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຕ່າງໆ.
-
ຈັດແບ່ງໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງທິມງານ
-
ປະສານສົມທົບ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແຜນການຕາມທີ່ໄດ້ວາງໄວ້.
3.2 ຂັ້ນຕອນ,
ວິທີ່ການ ແລະ ເຄື່ອງມືການປະຕິບັດ
ປະກອບມີ 3 ຂັ້ນຕອນທີສໍາຄັນຄື:
- ຂັ້ນຕອນກະກຽມ(ວຽກໃນຫ້ອງການ)
- ຂັ້ນຕອນລົງພາກສະໜາມຕົວຈີງ
- ຂັ້ນຕອນການສັງລວມ, ວິເຄາະຂໍ້ມູນ ແລະ ການຂຽນບົດລາຍງານ
3.3 ວິທີການລະອຽດ
1. ໃນຂັ້ນຕອນກະກຽມ, ເຊີ່ງເປັນວຽກໃນຫ້ອງການແຕ່ມີຄວາມສໍາຄັນຢ່າຍີ່ງ
ເພາະວ່າມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ບຸກຄົນ ແລະ ທີມງານຕ້ອງໄດ້ມີການກະກຽມທີ່ໃນມີຄວາມພ້ອມທຸກຢ່າງກອນການລົງມືປະຕິບັດ.
2 ຂັ້ນຕອນການລົງພາກສະໜາມຕົວຈີງ,
ການຕິດຕາມຊຸກຍູ້ປະກອບມີວິທີ່ການປະຕິບັດລະອຽດຄື
- ແຈ່ງຈຸດປະສັງ ກຸ່ມເປົ່າໝາຍ ແລະອົງການຈັດຕັ້ງຂອງກຸ່ມເປົ່າໝາຍ ແລະ
ເວລາປະຕິບັດ
-
ສົມທົບປະສານເບິງແຜ່ນທີ່ເປົ່າໝາຍດໍາເນິນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນ່ໃສການເຮັດໃຫ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມີການຄ່ອງຕົວ
- ໃຫ້ການສັງເກດ ແລະ ຂໍ້ແນະນໍາ ຕໍ່ແຜ່ນຝຶກ ແລະ ວິທີການດໍາເນິນບົດຝຶກ ຫຼື ແຕ່ລະໜ້າວຽກ, ຖ້າເຫັນມີວາຈໍາເປັນ ເຊັ້່ນ:
ເນື່ອໃນ, ວິທີກ່ນຝຶກ, ການໃຊ້ສື, ແລະ ອຸປະກອນ ,ເວລາ.
- ສີງທີ່ຕ້ອງສັງເກດ ແລະ ບັນທຶກປະກອບມີ:
·
3 ກຸ່ມເປົ່່່າໝາຍ: 1 ຜູ້ຂື້ນຝຶກ, 2 ທີມງານ, 3 ຜູ້ຮັບເຂົ້າຝຶກ
- ຮວມສົນທະນາ ແລະ
ໃຫ້ສັງເກດເເນະນໍາທີ່ເຫັນໄດ້ຈາກການປະຕິບັດວຽກງານການຝຶກຂອງກຸ່ມເປົ່າໝາຍຢ່າງເປັນກັນເອງ.
- ໃຫ້ຂໍ້ແນະນໍາ ແລະ ຊຸກຍູ້ກຸ່ມເປົ່າໝາຍໃຫ້ປະເມີນຖອດຖອນບົດຮຽນ ແລະ
ລາຍງາຍຈາກການສໍາເລດການຈັດຕັັັ້ງປະຕິບັດວຽກ
- ສັງຮວມຂໍ້ມູນທີ່ເກັບກໍາໄດ້ພາຍໃນທີມຜູ້ຕິດຕາມ ແລະ
ຖ້າມີຄວາມຈໍາເປັນຕ້ອງລວບຶກສາສົນທະນາ(wrap).
3 ພາຍໃນທີມງານລົງຕິດຕາມ ແລະ
ຜູ້ກຽ່ວຂ້ອງຕ່າງຕ້ອງມີການສັງລວມຕິລາຄ່າຜົນປະຕິບັດວຽກງານການຕິດຕາມນັ້ນຄວນປະກອບມີປະເດັນກິດຈະກໍາສໍາຄັນທີ່ຕ້ອງປຶກສາສົນທະນາດົ່ງນີ້
- ສັງລວມຕິິລາຄ່າກິດຈະກໍາ ແລະເວລາທີ່ທີມງານໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕີບັດໃນການຕິດຕາມຊຸກຍູ້ທຽບໃສ່ແຜນການວາງໄວ້
-
ສັງຮວມຕິລ່າຄ່າຜົນການຈັດຕັ້ງປະບັດວຽກງານຂອງກຸ້ມເປົ້າໝາຍທຽບໃສ່ແຜນການຂອງເຂົ້າເຈົ້າທີ່ວາງໄວ້.
- ສັງຮວມຕິລາຄ່າເງືອນໄຂ ແລະ ການສະໜັບສະໜຸນທີ່ກຸ້ມເປົ່າໝາຍ ທີ່ມີ ແລະ ໄດ້ຮັບຈາກອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ຕົ້ນສັງກັດ.
- ສັງຮວມຕິລາຄ່າເງືອນໄຂ ແລະ ການສະໜັບສະໜຸນທີ່ກຸ້ມເປົ່າໝາຍ ທີ່ມີ ແລະ ໄດ້ຮັບຈາກອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ຕົ້ນສັງກັດ.
- ທັບທວນຕິລາຄ່າຫຼັກສູດ / ຄວາມຮູ້
ຄວາມສາມາດໃນການຝຶກອົບຮົມທີ່ຖາຍຖອດໃຫ້ຈາກຄູຝຶກໄປສູ້ກຸ່ມເປົ້າໝາຍ.
- ຮວການກໍານົດຄວາມຕ້ອງການໃຫ້ຝຶກ (TNA)
ຂອງກຸ່ມເປົ້າໝາຍເພີມເຕີມເພື່ອກໍານົດຫຼັກສຸດຝືກ ແລະ ສະໜັບສະໜຸນເພີນເຕີມ.
4. ການສ້າງເຄື່ອງມື.
ການຕິດຕາມຊຸກຍູ້ ແມ່ນກິດຈະກຳສຳຄັນອັນໜຶ່ງໃນອົງປະກອບຂອງການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານ
ຫຼື ການຈັດການ( Manageman ) ເພາະເປັນກິດຈະກຳທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ຝ່າຍຕິດຕາມ
(ຝ່າຍບໍລິຫານ) ມີຂໍ້ມູນຜົນງານການຈັດຕັງປະຕິບັດແຜນການຂອງກຸ່ມເປົ້າໜາຍ ຫຼື
ຂອງໂຄງການໄດ້ຢ່າງເປັນລະບົບ. ດັ່ງນັ້ນ ການສ້າງເຄື່ອງມື ເພື່ອເກັບກຳສະພາບການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານ
ຂອງກຸ່ມເປົ້າໜາຍ
ຈຶ່ງເປັນຂໍກຸນແຈເພື່ອກ້າວເຂົ້າສູ້ຄວາມມີປະສິດທິພາບຂອງວຽກງານການຕິດຕາມການຊຸກຍູ້ຂະບວວນການຝຶກອົບຮົມ.
ການຕິດຕາມຂໍ້ມູນມີຢູ່ 4
ປະເພດຂຶ້ນກັບລະດັບຄວາມຕ້ອງການຂໍ້ມູນ:
1. ຂໍ້ມູນທາງສະຖິຕິ: ແມ່ນຂໍ້ມູນທີ່ເກັບກຳໄວ້ກ່ອນ ແລະ
ມີຫົວໜ່ວຍວັດແທກທີຊັດເຈນເຊັ່ນ: ໂຄງການ ຊປທ, ຂະໜາດຄອງເໜື່ອງ, ຫົວງານ...
2. ຂໍ້ມູນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ:
ແມ່ນຂໍ້ມູນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ ແລະ ທັດສະນະຂອງຄົນໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ
ເຊັ່ນ: ການສ້າງແຜນ, ການຈັດຕັ້ງທີມງານ, ກຳນົດກຸ່ມເປົ້າໜາາຍ...
3. ຂໍ້ມູນການນຳໃຊ້ຜັນຂະຫຍາຍແມ່ນການນຳຄວາມຮູ້ເຕັກໂນໂລຊີທ່ີໄດ້ຮັບຈາກການຝຶກອົບຮົມເຂົ້າໄປນຳໃຊ້ໃນການຜະລິດເຊັ່ນ:
ການຫັນມານຳໃຊ້ປັດໄຈການຜະລິດໃໜ່, ການເພີ່ມກິດຈະກຳໃນການຜະລິດ,
ທັດສະນະຕໍ່ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃໜ່...
4. ຂໍ້ມູນຜົນກະທົບສະແດງໃຫ້ເຫັນຜົນຮັບທາງບວກ ແລະ ທາງລົບ
ໂດຍການນຳໃຊ້ຄວາມຮູ້ເຕັກໂນໂລຊີໃນໄລຍະເວລາໃດໜຶ່ງ ແລະ ເວລາທີ່ຍາວນານໂດຍລວມທາງກາຍະພາບເສດຖະກິດສັງຄົມ,
ວັດທະນະທຳ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ.
ດັ່ງນັ້ນຕ້ອງກຳແໜ້ນຫຼັກການຄື:
-
ແມ່ນຫຍັງຕ້ອງເກັບກຳ
-
ເກັບກຳດ້ວຍວິທີໃດແດ່
-
ເກັບກຳເວລາໃດ
-
ເກັບກຳຈາກໃຜ
-
ໃຜເປັນຜູ້ເກັບກຳ
-
ໃຜເປັນຜູ້ລຽບລຽງວິເຄາະ
-
ມີໃຜຈະເປັນຜູ້ນຳຂໍ້ມູນໄປໃຊ້
ຈຸດປະສົງຄາດໜາຍໃນການຕິດຕາມ, ຮູ້ໄດ້ກຸ່ມບຸກຄົນເປົ້າໜາຍໃນແຕ່ລະອົງປະກອບຂອງວຽກງານການຕິດຕາມ,
ປະເພດຂໍ້ມູນທີ່ຕ້ອງການ ແລະ ຫຼັກການໃນການເກັບກຳຢ່າງໜັກແໜ້ນແລ້ວ, ແບບຟ້ອມສອບຖາມ,
ແບບສຳພາດ, ແລະ ບັນຊີຄຳຖາມຕ່າງໆ. ນອກຈາກນັ້ນ
ກໍ່ຍັງເປັນຄັງຂໍ້ມູນທີ່ດີສຳລັບຜູ້ທີ່ເຮັດນ້າທີ່ລຽບລຽງວິເຄາະ ແລະ ກໍ່ຍັງເປັນການຢັ້ງຢືນເຖິງປະສິດທິພາບຂອງໂຄງການຝຶກອົບຮົມ-ສົ່ງເສີມໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງອີກດ້ວຍ.
5. ເຄື່ອງມືສຳລັບການນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການຕິດຕາມຊຸກຍູ້ຂະບວນ ການຝຶກ
ແລະ ສົ່ງເສີມ.
ແບບຟອມທີ່ນຳໄປໃຊ້
ເພື່ອຕິດຕາມສົ່ງເສີມຊາວກະສິກອນ ແມ່ນພັດທະນາຂື້ນໂດຍໂຄງການ LEAP/CETDU ມີຂໍ້ມູນລາຍລະອຽດດັ່ງນີ້:
SIFT
Ø S: ສິ່ງທີ່ຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດ(ຜ່ານມາ)
Ø I : ສິ່ງທີ່ຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດ (ຕໍ່ໜ້າ)
Ø F:ສິ່ງທີ່ຍັງຄົ່ງຄ້າງ.
Ø T:ຄວາມຕ້ອງການ ການຝຶກອົບຮົມ.
5.1. ວິທີການນໍາໃຊ້.
1. ກວດຄືນບັນຫາ ແລະ
ຄວາມຕ້ອງການຂອງກຸ່ມເປົ້າໝາຍ.
2. ໃຊ້ແບບຟອມ SIFT ເປັນເຄື່ອງມືໃນການກວດກາຜົນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກິດຈະກຳ. ເພື່ອກວດສອບກ່ຽວກັບບັນຫາ:
·
ເງື່ອນໄຂທີ່ເຮັດໃຫ້ກຸ່ມເປົ້າໝາຍບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້.
·
ສາເຫດທີ່ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມລົ້ມເຫຼວ.
·
ຄວາມຕ້ອງການ
ການແນະນຳຈາກພະນັກງານ ພາຍຫຼັງໝົດໄລຍະຂອງໂຄງການ.
3. ການສະຫຼຸບໃຈຄວາມ ພາຍຫຼັງທີ່ຈົບການນໍາສະເໜີກ່ຽວກັບປະເດັນຕ່າງໆ ເພື່ອນໍາມາວິເຄາະ
ແລະ ວິໃຈ ເພື່ອກໍ່ໃຫ້ເກີດມີຄວາມເອກະພາບກັນ.
4. ກໍລະນີການນໍາໃຊ້ເຄື່ອງມີ SIFT ບໍ່ໄດ້ຜົນ ແມ່ນສາມາດນໍາໃຊ້ເຄື່ອງມືອື່ນເຂົ້າມາຊ່ວຍໃນການວິເຄາະບັນຫາ
ເຊັ່ນວ່າ:ເຄື່ອງມືໃນການວິເຄາະອຸປະສັກ.
5. ການວາງກອບຄໍາຖາມ ເພື່ອໃຫ້ກຸ່ມເປົ້າໝາຍສາມາດມີຄວາມເຂົ້າໃຈສູງ ໃນເວລາທີ່ອ່ານ
ແລະ ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສາມາດເຂົ້າໃຈເລື່ອງລາວ ພະນັກງານສົ່ງເສີມຕ້ອງຄຳນືງບັນຫາ 4
ຢ່າງຄື:
·
ທ່າແຮງອັນໃດ ຫຼື
ສິ່ງໃດທີ່ຈະໃຫ້ກຸ່ມເປົ້າໝາຍເຮັດໄດ້.
·
ຊີ້ໃຫ້ເຫັນຈຸດຢືນຂອງເຂົາເຈົ້າວ່າອັນໃດແມ່ນຕົວວັດແທກ
ທີ່ຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມເຂົ້າໃຈ ເພື່ອນຳໃຊ້ໃຫ້ມີຜົນສຳເລັດ.
·
ວາງເປົ້າໝາຍ
ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເພື່ອເຮັດໃຫ້ເປົ້າໝາຍເຫັນໄດ້ເຖີງຄວາມຊັດເຈນຂອງຜົນຕອບແທນ ຫຼື
ຜົນໄດ້ຮັບ.
·
ຍົກປະເດັນຕົວວັດແທກ
ທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຜົນໄດ້ຮັບສູງ.
ພາກທີ 2
ທາງເລືອກໃນການປັບປຸງ ແລະ ພັດທະນາລະບົບການສົ່ງເສີມກະສິກຳ.
v ຫລັກການປະຕິບັດວຽກງານການສົ່ງເສີມກະສິກຳປ່າໄມ້ແມ່ນ:
-
ເຮັດໃຫ້ຊາວກະສິກອນຮູ້ຈັກຊ່ວຍເຫຼືອຕົນເອງ ແລະ ສາມາດນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີເຂົ້າກັບສະພາບເງື່ອນໄຂ
ແລະຊັບພະຍາກອນທີ່ມີ.
-
ຖ່າຍທອດເອເລັກໂຕນິກ ແລະ ຄວາມຮູ້ທາງດ້ານເຕັກໂນໂລຊີ
ຈາກຜົນສຳເລັດຂອງການຄົ້ນຄວ້າທົດລອງ ແລະ ຂໍ້ມູນຂ່າວສານກ່ຽວກັບການຜະລິດກະສິກຳແລະປ່າໄມ້.
-
ການປຶກສາ ແລະ ການບໍລິການທາງດ້ານເຕັກນິກວິຊາການ.
ສະນັ້ນ ການພັດທະນາກຳລັງການຜະລິດນີ້ກໍເປັນອີກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ເປັນການຍູ້ແຮງພັກ
ຈົນເຮັດໃຫ້ ແຂວງ ແລະ ເມືອງມີຄວາມຄິດຄວາມເຫັນໃນແນວທາງດຳເນີນການປັບປຸງ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານ
ການສົ່ງເລີມໃຫ້ຖືກຕ້ອງສອດຄ່ອງກັບສະພາບຄວາມເປັນຈິງ.
2.1. ດ້ານຍຸດທະສາດ ແລະ
ຫຼັກການລວມ.
ກ. ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ພະນັກງານຄຸ້ມຄອງວຽກງານສົ່ງເສີມລວມທັງຜູ້ປະຕິບັດຕົວຈິງ
ຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈຕໍ່ກັບເປົ້າໝາຍ ແລະ ໜ້າທີ່ຂອງວຽກງານການສົ່ງເສີມຂອງພວກເຮົາ.
ຂ. ຄວນອອກແຮງງານໃນທຸກດ້ານ ເພື່ອໃຫ້ທຸກພາກສ່ວນ ແລະ ທຸກຄົນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ
ແລະ ເຂົ້າໃຈໃນໜ້າທີ່
ລວມອັນສຳຄັນຂອງການປັບປຸງວຽກງານສົ່ງເສີມກະສິກຳ - ປ່າໄມ້ ໃນຊ່ວງໃກ້ ແລະ ກາງມີຄື:
-
ບໍ່ວ່າຈະດ້ວຍວິທີໃດກໍຕາມຕ້ອງເຮັດໃຫ້ບຸກຄະລາກອນທີ່ເຮັດວຽກງານສົ່ງເສີມຝຶກອົບຮົມມີທັດສະນະທີ່ຖືກຕ້ອງ,
ກຳນົດເປົ້າໝາຍ ແລະໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍຂອງການເຮັດວຽກ, ເພື່ອຈັດຕັ້ງຜັນຂະຫຍາຍແຜນງານ
ແລະແນວທາງການກະສິກຳ ຂອງຂະແໜງກະສິກຳ ແລະປ່າໄມ້.
-
ເຮັດໜ້າທີ່ປັບປຸງແຜນວິທີການໃນທຸກລະດັບ
ແຕ່ສູນກາງຮອດທ້ອງຖິ່ນ ໂດຍຖືເອົາວຽກງານການຝຶກອົບຮົມ ຄຽງຄູ່ໄປກັບການສະຫນັບສະຫນູນ,
ສະໜອງການສາທິດ ແລະການປະຕິບັດຕົວຈິງ.
-
ເພື່ອເພີ່ມຄວາມຮູ້,
ຄວາມສາມາດທີ່ເປັນພື້ນຖານໃນວຽກງານການຝຶກອົບຮົມ
ແລະຈັດຕັ້ງຜັນຂະຫຍາຍບົດຮຽນໃຫ້ແກ່ພະນັກງານກະສິກຳທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ.
-
ປະສານງານສົມທົບຢ່າງໃກ້ຊິດກັບການພັດທະນາວິຊາການສະເພາະດ້ານ.
-
ປັບປຸງກົນໄກການຄຸ້ມຄອງວຽກງານການຝຶກອົບຮົມ
(ແຕ່ສູນກາງ, ແຂວງ, ເມືອງ, ບ້ານ).
-
ຊຸກຍູ້ຊາວກະສິກອນໃຫ້ມີການຈັດຕັ້ງໃຫ້ມີກຸ່ມຜະລິດທີ່ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງ
ແລະຂະຫຍາຍວິຊາການພາຍໃນບ້ານ.
-
ປະສານງານ - ຊຸກຍູ້
- ເອື້ອອຳນວຍໃຫ້ເກີດ, ຫົວໜ່ວຍເກັບຊື້/ປັບປຸງ ແລະຈຳໜ່າຍຜະລິດຕະພັນ.
2.2. ຮູບແບບ/ວິທີການການປັບປຸງຕົວຈິງ.
ກົນໄກການຄຸ້ມຄອງປະສານງານ
ຄວນຈະຖືກປັບປຸງໃຫ້ມີຕາມສະພາວະຄວາມເປັນຈິງ ໃນໄລະຍະໄກ້ ແລະກາງ
ນີ້ແມ່ນເລັ່ງສ້າງໃຫ້ມີໜໍ່ແໜງໜ່ວຍຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມ ຝຶກອົບຮົມໃນທຸກລະດັບຂັ້ນການຄຸ້ມຄອງແຕ່ສູນກາງລົງຮອດເມືອງ.
ເພື່ອກ້າວໄປເຖິງການປັບປຸງທັງໝົດ.
ການຄຸ້ມຄອງວຽກງານການສົ່ງເສີມໃນທຸກລະດັບມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຍົກສູງ
ແລະປັບປຸງແຜນວິທີດຳເນີນວຽກງານໃຫ້ມີຄວາມສອດຄ່ອງກັບສະພາບຄວາມຕ້ອງການຕົວຈິງຂອງຊາວບ້ານ
ກໍຄືສະພາບການປ່ຽນແປງໃໝ່.
2.3. ບົດບາດໜ້າທີ່ຂອງໜ່ວຍ ຝສ (ລະດັບສູນກາງ).
- ກຳນົດຮູບແບບ, ຍຸດທະວິທີໃນວຽກງານຂອງໃນວຽກງານຂອງການຝຶກ ການສົ່ງເສີມກະສິກຳ
ແລະ ປ່າໄມ້.
- ພັດທະນາ, ປັບປຸງສູນລະບົບການຝຶກ,
ການສ້າງນັກສົ່ງເສີມຄູຝຶກລະດັບຖັດໄປ.
- ໄດ້ຝຶກອົບຮົມວິຊາພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ຄູເຝິກ,
ນັກສົ່ງເສີມລະດັບຖັດໄປຊຸກຍູ້ໃຫ້ແຂວງ ແລະເມືອງມີການເປັນຜູ້ນຳໃນໜ້າທີ່ວຽກງານໃດໜຶ່ງ.
- ພັດທະນາຂໍ້ແນະນຳ,
ວິທີການສ້າງຫຼັກສູດເພື່ອໄປພັດທະນາໃນວຽກງານການສົ່ງເສີມໃຫ້ມີປະສິດທິຜົນ.
- ການສ້າງຖານລະບົບຂໍ້ມູນການສົ່ງເສີມໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ.
- ປະສານການຝຶກການສົ່ງເສີມທົ່ວໄປ ( ສາຍຕັ້ງ - ຂວາງ )
ໃຫ້ມີແຜນການຝຶກວິຊາສະເພາະຈາກກົມ, ກອງ, ss, ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າ.,.......ຢ່າງມີລະບົບ.
- ຕ້ອງກະຕຸກຊຸກຍູ້ ແລະ ປະເມີນຜົນຂອງການຊຸກຍູ້ນັກສົ່ງເສີມ,
ທີມນັກສົ່ງເສີມຜູ້ທີ່ເປັນເປົ້າໝາຍ (ສູນກາງ, ແຂວງ, ເມືອງ, ບ້ານ/ຄອບຄົວ)
- ຕ້ອງນໍາພາຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃຫ້ຂັ້ນແຂວງ, ເມືອງ, ບ້ານ, ກຸ່ມ,
ຄອບຄົວ ຕ້ອງດໍາເນີນວຽກງານດ້ວຍຕົນເອງໃນການຮຽນຮູ້ ແລະຖ່າຍຖອດຄວາມຮູ້ຕໍ່ໆໄປ.
- ເປັນເສນາທິການຢ່າງເປັນທາງການໃຫ້ແກ່ອົງການ ແລະ ຄະນະຊີ້ນຳລະດັບຕົ້ນສັງກັດ.
2.4. ບົດບາດໜ້າທີ່ຂອງໜ່ວຍ ຝສ (ລະດັບແຂວງ).
- ກຳນົດຍຸດທະສາດ/ວິທີການສົ່ງເສີມກະສິກຳ ແລະປ່າໄມ້
ນຳໃຊ້ຂົ້າສົ່ງເສີມໃນການພັດທະນາລວມຂອງແຂວງ ແລະເມືອງ.
- ຂັດຈ້ອນ ແລະນຳໃຊ້ຫຼັກສູດລະບົບການຝຶກ
ເພື່ອສົ່ງເສີມໃຫ້ຄູຝຶກເມືຶອງພາຍໃນແຂວງ.
- ຜັນຂະຫຍາຍໃຫ້ລະດັບເມືອງມີການຝຶກ
ແລະສ້າງກຸ່ມການຜະລິດໃຫ້ໄດ້ຮັບຜົນທຸກລະດູການ.
- ຄັດສົມ ແລະພັດທະນາຂໍ້ແນະນຳທາງດ້ານວິຊາການບ້ານ
ແລະຊາວກະສິກອນໂດຍທົ່ວໄປ ຕາມສະພາວະຄວາມເປັນຈິງຂອງແຂວງ.
- ປະສານການຝຶກ/ສົ່ງເສີມເພື່ອໃຫ້ຂະແໜງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເປັນແຂວງເຂົ້າຊ່ວຍໃຫ້ເຫັນສະພາບການ.
- ຕິດຕາມຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມຂັ້ນບ້ານ ແລະຊາວກະສິກອນ
ມີສານຮ່ວມຂອງທຸກຝ່າຍກ່ຽວຂ້ອງ.
- ນຳພາຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ.
- ເປັນເສນາທິການໃຫ້ແກ່ຂັ້ນເມືອງ ແລະບ້ານ
ເມື່ອສ້າງກຸ່ມພັດທະນາ.
2.5. ບົດບາດຂອງໜ່ວຍ ຝສ ເມືອງ.
- ສຶກສາສະພາບການຜິດໃນໝູ່ບ້ານເປົ້າໝາຍການສົ່ງເສີມຂອງເມືອງ.
- ວິເຄາະວິໄຈຄວາມຕ້ອງການຕ່າງໆຂອງຊາວກະສິກອນໃນບ້ານເປົ້າໝາຍສົ່ງເສີມແບບຮອບດ້ານ.
- ກຳນົດແຜນການວິທີການສົ່ງເສີມໃຫ້ຊາວກະສິກອນ.
- ປັບປຸງຫຼັກສູນການຝຶກອົບຮົມໃຫ້ຊາວກະສິກອນເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ຊາວກະສິກອນແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ຈະມີໃນການຜະລິດກະສິກຳໃຫ້ຫຼຸດລົງ.
- ຊຸກຍູ້ຊາວກະສິກອນໃຫ້ມີການຈັດຕັ້ງເປັນກຸ່ມຜູ້ຜະລິດ.
- ຈັດຝຶກອົບຮົມຮູບແບບການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານກຸ່ມຜະລິດກະສິກຳ.
- ສັນຫາຂໍ້ມູນ, ຂໍ້ແນະນຳ.
- ຈັດຕັ້ງ/ນຳພາ.
- ຮວບຮວມຕົວເລກສະຖິຕິກ
- ປະສານສົມທົບກັບແຂວງ, ອົງການຈັດຕັ້ງ.
- ຕິດຕາມຊຸກຍູ້.
- ເປັນເສນາທິການໃຫ້ແກ່ອົງກອນ.
ນະໂຍບາຍທີ່ດີຫາກບໍ່ມີການຈັດຕັ້ງທີ່ເຂັ້ມແຂງ ,ຮອງຮັບ ແລະບໍ່ມີຂະບວນການທີ່ເໝາະສົມກະເຮັດໃຫ້ການພັດທະນາວຽກສົ່ງເສີມກະສິກຳ
ນອນສະຫງົບນີ້ຢູ່ໃນແຕ່ລະທິດສະດີເທົ່ານັ້ນ.
2.6. ຮູບແບບ ແລະ ກົນໄກໃນການປະຕິບັດວຽກງານສົ່ງເສີມແຕ່ເມືອງລົງຫາບ້ານ.
ການຈັດຕັ້ງກົນໄກຄຸ້ມຄອງ ແລະເຄື່ອນໄຫວວຽກການສ້າງລະບົບສົ່ງເສີມຂັ້ນບ້ານ
ຕ້ອງໃຫ້ກ່ຽວຂ້ອງກັບການແບ່ງຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະຂອບເຂດສິດໜ້າທີ່ຂອງແຕ່ລະເຂດໃຫ້ໄດ້ລະອຽດຈະແຈ້ງ
ເພື່ອຫຼຸດຄ່າສິ້ນເປືອງໃນເວລາໄປສົ່ງເສີມຕ້ອງໃຫ້ມີຫ້ອງການປະຈຳແຕ່ລະເຂດກ
ການຈັດຕັ້ງເກັບກຳສະພາບການຜະລິດ, ການຊ່ວຍແກ້ໄຂບັນຫາຂອງຊາວກະສິກອນ
ແລະເປັນການສ້າງຄວາມໃກ້ຊິດລະຫວ່າງນັກສົ່ງເສີມກັບຊາວກະສິກອນ ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ບ້ານໃຫ້ມີບົດບາດໃນຖານະເປັນຕົວແທນຂອງຊຸມຊົນ
ສາມາດໃຫ້ວິຊາການແກ່ເຂດອື່ນ. ນີ້ຈະເປັນການສ້າງຄວາມເປັນເຈົ້າການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ວຍຕົນເອງຂອງທ້ອງຖິ່ນ.
ທີ່ຈະຕ້ອງເນັ້ນໃສ່ເປັນເຂດຜະລິດ ພະນັກງານສົ່ງເສີມຕ້ອງເຮັດໜ້າທີ່ຝຶກອົບຮົມ-ຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມຢ່າງຮອບດ້ານ
ແລະໃຫ້ມີການກວດກາດ ແລະປະເມີນໃນແຕ່ລະໄລຍະ ແລ້ວລາຍງານໃຫ້ຫ້ອງການກະສິກຳ
ແລະປ່າໄມ້ເມືອງຢ່າງມີລະບົບ ເພື່ອໃຫ້ເກີດມີລະບົບການສົ່ງເສີມຂັ້ນບ້ານ.
2.7. ລະບົບການສົ່ງເສີມຂັ້ນບ້ານ.
ແມ່ນຮູບແບບການຈັດຕັ້ງວຽກງານສົ່ງເສີມກະສິກຳຢ່າງໜຶ່ງທີ່ສາມາດເຄື່ອນໄຫວພາຍໃຕ້ການເປັນເຈົ້າການ
ໃນການຄຸ້ມຄອງຂອງອຳນາດກາປົກຄອງບ້ານ ເພື່ອໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງຊາວກະສິກອນທີ່ຕ້ອງການ
ການບໍລິການທາງວິຊາການເຊັ້ນ: ປະເພດການບໍລິການ, ວິທີການ
ແລະລະດັບການໃຫ້ບໍລິການຮ່ວມທາງເຕັກນິກ, ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະປັດໃຈຕ່າງໆ.
Ø ລະບົບການສົ່ງເສີມ.
ນະໂຍບາຍໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງພັກແລະລັດ ແລະການສ້າງໃຫ້ບ້ານມີຕາໜ່າງການສົ່ງເສີມທີ່ສາມາດເຄື່ອນໄຫວເອົາເອງ.
ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນຄວາມຈຳເປັນພາວະວິໄສໃນວຽກງານສົ່ງເສີມ.
Ø ອົງປະກອບ.
1.
ຕາໜ່າງການສົ່ງເສີມລະດັບບ້ານ.
2.
ການສະຫນັບສະໜູນ.
3.
ກອງທຶນ.
